таўрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| таўрава́нне | таўрава́нні | |
| таўрава́ння | таўрава́нняў | |
| таўрава́нню | таўрава́нням | |
| таўрава́нне | таўрава́нні | |
| таўрава́ннем | таўрава́ннямі | |
| таўрава́нні | таўрава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)