тафацэно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тафацэно́з | тафацэно́зы | |
| тафацэно́зу | тафацэно́заў | |
| тафацэно́зу | тафацэно́зам | |
| тафацэно́з | тафацэно́зы | |
| тафацэно́зам | тафацэно́замі | |
| тафацэно́зе | тафацэно́зах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)