тафала́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тафала́рка | тафала́ркі | |
| тафала́ркі | тафала́рак | |
| тафала́рцы | тафала́ркам | |
| тафала́рку | тафала́рак | |
| тафала́ркай тафала́ркаю |
тафала́ркамі | |
| тафала́рцы | тафала́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)