тата́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тата́канне | тата́канні | |
тата́кання | тата́канняў | |
тата́канню | тата́канням | |
тата́канне | тата́канні | |
тата́каннем | тата́каннямі | |
тата́канні | тата́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)