тарэ́ўтыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тарэ́ўтыка
Р. тарэ́ўтыкі
Д. тарэ́ўтыцы
В. тарэ́ўтыку
Т. тарэ́ўтыкай
тарэ́ўтыкаю
М. тарэ́ўтыцы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)