тарпедакіда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| тарпедакіда́нне | |
| тарпедакіда́ння | |
| тарпедакіда́нню | |
| тарпедакіда́нне | |
| тарпедакіда́ннем | |
| тарпедакіда́нні |
Іншыя варыянты: тарпедакі́данне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)