тарга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тарга́нне | тарга́нні | |
тарга́ння | тарга́нняў | |
тарга́нню | тарга́нням | |
тарга́нне | тарга́нні | |
тарга́ннем | тарга́ннямі | |
тарга́нні | тарга́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)