тарбага́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тарбага́н | тарбага́ны | |
тарбага́на | тарбага́наў | |
тарбага́ну | тарбага́нам | |
тарбага́на | тарбага́наў | |
тарбага́нам | тарбага́намі | |
тарбага́не | тарбага́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)