тарбага́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тарбага́н | тарбага́ны | |
| тарбага́на | тарбага́наў | |
| тарбага́ну | тарбага́нам | |
| тарбага́на | тарбага́наў | |
| тарбага́нам | тарбага́намі | |
| тарбага́не | тарбага́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)