тарахце́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тарахце́нніца тарахце́нніцы
Р. тарахце́нніцы тарахце́нніц
Д. тарахце́нніцы тарахце́нніцам
В. тарахце́нніцу тарахце́нніц
Т. тарахце́нніцай
тарахце́нніцаю		 тарахце́нніцамі
М. тарахце́нніцы тарахце́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)