тарахце́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тарахце́ннік | тарахце́ннікі | |
тарахце́нніка | тарахце́ннікаў | |
тарахце́нніку | тарахце́ннікам | |
тарахце́нніка | тарахце́ннікаў | |
тарахце́ннікам | тарахце́ннікамі | |
тарахце́нніку | тарахце́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)