тара́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тара́хканне
Р. тара́хкання
Д. тара́хканню
В. тара́хканне
Т. тара́хканнем
М. тара́хканні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)