тарара́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тарара́ханне
Р. тарара́хання
Д. тарара́ханню
В. тарара́ханне
Т. тарара́ханнем
М. тарара́ханні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)