тара́нтул
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тара́нтул | тара́нтулы | |
тара́нтула | тара́нтулаў | |
тара́нтулу | тара́нтулам | |
тара́нтула | тара́нтулаў | |
тара́нтулам | тара́нтуламі | |
тара́нтуле | тара́нтулах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)