танкабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
танкабудаўні́к | танкабудаўнікі́ | |
танкабудаўніка́ | танкабудаўніко́ў | |
танкабудаўніку́ | танкабудаўніка́м | |
танкабудаўніка́ | танкабудаўніко́ў | |
танкабудаўніко́м | танкабудаўніка́мі | |
танкабудаўніку́ | танкабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)