тамбурмажо́р
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тамбурмажо́р | тамбурмажо́ры | |
тамбурмажо́ра | тамбурмажо́раў | |
тамбурмажо́ру | тамбурмажо́рам | |
тамбурмажо́ра | тамбурмажо́раў | |
тамбурмажо́рам | тамбурмажо́рамі | |
тамбурмажо́ру | тамбурмажо́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)