тамары́скавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| тамары́скавыя | |
| тамары́скавых | |
| тамары́скавым | |
| тамары́скавыя | |
| тамары́скавымі | |
| тамары́скавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)