тамары́ксавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| тамары́ксавыя | |
| тамары́ксавых | |
| тамары́ксавым | |
| тамары́ксавыя | |
| тамары́ксавымі | |
| тамары́ксавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)