талы́знічаць

‘цягацца, марнатравіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. талы́знічаю талы́знічаем
2-я ас. талы́знічаеш талы́знічаеце
3-я ас. талы́знічае талы́знічаюць
Прошлы час
м. талы́знічаў талы́знічалі
ж. талы́знічала
н. талы́знічала
Загадны лад
2-я ас. талы́знічай талы́знічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час талы́знічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)