талачы́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| талачы́нка | талачы́нкі | |
| талачы́нкі | талачы́нак | |
| талачы́нцы | талачы́нкам | |
| талачы́нку | талачы́нак | |
| талачы́нкай талачы́нкаю |
талачы́нкамі | |
| талачы́нцы | талачы́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)