тайме́нь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тайме́нь | тайме́ні | |
тайме́ня | тайме́няў | |
тайме́ню | тайме́ням | |
тайме́ня | тайме́няў | |
тайме́нем | тайме́нямі | |
тайме́ні | тайме́нях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)