тае́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
тае́жніца | тае́жніцы | |
тае́жніцы | тае́жніц | |
тае́жніцы | тае́жніцам | |
тае́жніцу | тае́жніц | |
тае́жніцай тае́жніцаю |
тае́жніцамі | |
тае́жніцы | тае́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)