тае́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тае́жнік | тае́жнікі | |
| тае́жніка | тае́жнікаў | |
| тае́жніку | тае́жнікам | |
| тае́жніка | тае́жнікаў | |
| тае́жнікам | тае́жнікамі | |
| тае́жніку | тае́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)