тае́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тае́жнік | тае́жнікі | |
тае́жніка | тае́жнікаў | |
тае́жніку | тае́жнікам | |
тае́жніка | тае́жнікаў | |
тае́жнікам | тае́жнікамі | |
тае́жніку | тае́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)