тагача́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тагача́снік тагача́снікі
Р. тагача́сніка тагача́снікаў
Д. тагача́сніку тагача́снікам
В. тагача́сніка тагача́снікаў
Т. тагача́снікам тагача́снікамі
М. тагача́сніку тагача́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)