таварня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таварня́к таварнякі́
Р. таварняка́ таварняко́ў
Д. таварняку́ таварняка́м
В. таварня́к таварнякі́
Т. таварняко́м таварняка́мі
М. таварняку́ таварняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)