табуі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
табуі́раванне | табуі́раванні | |
табуі́равання | табуі́раванняў | |
табуі́раванню | табуі́раванням | |
табуі́раванне | табуі́раванні | |
табуі́раваннем | табуі́раваннямі | |
табуі́раванні | табуі́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)