табуі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| табуі́раванне | табуі́раванні | |
| табуі́равання | табуі́раванняў | |
| табуі́раванню | табуі́раванням | |
| табуі́раванне | табуі́раванні | |
| табуі́раваннем | табуі́раваннямі | |
| табуі́раванні | табуі́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)