табары́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
табары́т | табары́ты | |
табары́та | табары́таў | |
табары́ту | табары́там | |
табары́та | табары́таў | |
табары́там | табары́тамі | |
табары́це | табары́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)