табага́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
табага́н | табага́ны | |
табага́на | табага́наў | |
табага́ну | табага́нам | |
табага́н | табага́ны | |
табага́нам | табага́намі | |
табага́не | табага́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)