сіто́ўнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| сіто́ўнікавыя | |
| сіто́ўнікавых | |
| сіто́ўнікавым | |
| сіто́ўнікавыя | |
| сіто́ўнікавымі | |
| сіто́ўнікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)