сіпу́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіпу́чы сіпу́чая сіпу́чае сіпу́чыя
Р. сіпу́чага сіпу́чай
сіпу́чае		 сіпу́чага сіпу́чых
Д. сіпу́чаму сіпу́чай сіпу́чаму сіпу́чым
В. сіпу́чы (неадуш.)
сіпу́чага (адуш.)		 сіпу́чую сіпу́чае сіпу́чыя (неадуш.)
сіпу́чых (адуш.)
Т. сіпу́чым сіпу́чай
сіпу́чаю		 сіпу́чым сіпу́чымі
М. сіпу́чым сіпу́чай сіпу́чым сіпу́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)