сіпу́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сіпу́чка | сіпу́чкі | |
| сіпу́чкі | сіпу́чак | |
| сіпу́чцы | сіпу́чкам | |
| сіпу́чку | сіпу́чак | |
| сіпу́чкай сіпу́чкаю |
сіпу́чкамі | |
| сіпу́чцы | сіпу́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)