сінтэза́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтэза́тарны сінтэза́тарная сінтэза́тарнае сінтэза́тарныя
Р. сінтэза́тарнага сінтэза́тарнай
сінтэза́тарнае		 сінтэза́тарнага сінтэза́тарных
Д. сінтэза́тарнаму сінтэза́тарнай сінтэза́тарнаму сінтэза́тарным
В. сінтэза́тарны (неадуш.)
сінтэза́тарнага (адуш.)		 сінтэза́тарную сінтэза́тарнае сінтэза́тарныя (неадуш.)
сінтэза́тарных (адуш.)
Т. сінтэза́тарным сінтэза́тарнай
сінтэза́тарнаю		 сінтэза́тарным сінтэза́тарнымі
М. сінтэза́тарным сінтэза́тарнай сінтэза́тарным сінтэза́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)