сінтаі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтаі́сцкі сінтаі́сцкая сінтаі́сцкае сінтаі́сцкія
Р. сінтаі́сцкага сінтаі́сцкай
сінтаі́сцкае		 сінтаі́сцкага сінтаі́сцкіх
Д. сінтаі́сцкаму сінтаі́сцкай сінтаі́сцкаму сінтаі́сцкім
В. сінтаі́сцкі (неадуш.)
сінтаі́сцкага (адуш.)		 сінтаі́сцкую сінтаі́сцкае сінтаі́сцкія (неадуш.)
сінтаі́сцкіх (адуш.)
Т. сінтаі́сцкім сінтаі́сцкай
сінтаі́сцкаю		 сінтаі́сцкім сінтаі́сцкімі
М. сінтаі́сцкім сінтаі́сцкай сінтаі́сцкім сінтаі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)