сінта́гма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сінта́гма сінта́гмы
Р. сінта́гмы сінта́гм
Д. сінта́гме сінта́гмам
В. сінта́гму сінта́гмы
Т. сінта́гмай
сінта́гмаю		 сінта́гмамі
М. сінта́гме сінта́гмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)