сінкапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінкапі́чны сінкапі́чная сінкапі́чнае сінкапі́чныя
Р. сінкапі́чнага сінкапі́чнай
сінкапі́чнае		 сінкапі́чнага сінкапі́чных
Д. сінкапі́чнаму сінкапі́чнай сінкапі́чнаму сінкапі́чным
В. сінкапі́чны (неадуш.)
сінкапі́чнага (адуш.)		 сінкапі́чную сінкапі́чнае сінкапі́чныя (неадуш.)
сінкапі́чных (адуш.)
Т. сінкапі́чным сінкапі́чнай
сінкапі́чнаю		 сінкапі́чным сінкапі́чнымі
М. сінкапі́чным сінкапі́чнай сінкапі́чным сінкапі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)