сінкапава́ць
‘утварыць (утвараць) сінкопу ў чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сінкапу́ю | сінкапу́ем | |
| сінкапу́еш | сінкапу́еце | |
| сінкапу́е | сінкапу́юць | |
| Прошлы час | ||
| сінкапава́ў | сінкапава́лі | |
| сінкапава́ла | ||
| сінкапава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| сінкапу́й | сінкапу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сінкапава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)