сінекты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінекты́чны сінекты́чная сінекты́чнае сінекты́чныя
Р. сінекты́чнага сінекты́чнай
сінекты́чнае		 сінекты́чнага сінекты́чных
Д. сінекты́чнаму сінекты́чнай сінекты́чнаму сінекты́чным
В. сінекты́чны (неадуш.)
сінекты́чнага (адуш.)		 сінекты́чную сінекты́чнае сінекты́чныя (неадуш.)
сінекты́чных (адуш.)
Т. сінекты́чным сінекты́чнай
сінекты́чнаю		 сінекты́чным сінекты́чнымі
М. сінекты́чным сінекты́чнай сінекты́чным сінекты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)