сінгармані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінгармані́чны сінгармані́чная сінгармані́чнае сінгармані́чныя
Р. сінгармані́чнага сінгармані́чнай
сінгармані́чнае		 сінгармані́чнага сінгармані́чных
Д. сінгармані́чнаму сінгармані́чнай сінгармані́чнаму сінгармані́чным
В. сінгармані́чны (неадуш.)
сінгармані́чнага (адуш.)		 сінгармані́чную сінгармані́чнае сінгармані́чныя (неадуш.)
сінгармані́чных (адуш.)
Т. сінгармані́чным сінгармані́чнай
сінгармані́чнаю		 сінгармані́чным сінгармані́чнымі
М. сінгармані́чным сінгармані́чнай сінгармані́чным сінгармані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)