сігніфікаты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сігніфікаты́ўны сігніфікаты́ўная сігніфікаты́ўнае сігніфікаты́ўныя
Р. сігніфікаты́ўнага сігніфікаты́ўнай
сігніфікаты́ўнае		 сігніфікаты́ўнага сігніфікаты́ўных
Д. сігніфікаты́ўнаму сігніфікаты́ўнай сігніфікаты́ўнаму сігніфікаты́ўным
В. сігніфікаты́ўны (неадуш.)
сігніфікаты́ўнага (адуш.)		 сігніфікаты́ўную сігніфікаты́ўнае сігніфікаты́ўныя (неадуш.)
сігніфікаты́ўных (адуш.)
Т. сігніфікаты́ўным сігніфікаты́ўнай
сігніфікаты́ўнаю		 сігніфікаты́ўным сігніфікаты́ўнымі
М. сігніфікаты́ўным сігніфікаты́ўнай сігніфікаты́ўным сігніфікаты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)