сігну́ць

‘ступіць, зрабіць крок’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сігну́ сігнё́м
2-я ас. сігне́ш сігняце́
3-я ас. сігне́ сігну́ць
Прошлы час
м. сігну́ў сігну́лі
ж. сігну́ла
н. сігну́ла
Загадны лад
2-я ас. сігні́ сігні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сігну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)