сігнату́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сігнату́рка сігнату́ркі
Р. сігнату́ркі сігнату́рак
Д. сігнату́рцы сігнату́ркам
В. сігнату́рку сігнату́ркі
Т. сігнату́ркай
сігнату́ркаю		 сігнату́ркамі
М. сігнату́рцы сігнату́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)