сігнату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
сігнату́ра | сігнату́ры | |
сігнату́ры | сігнату́р | |
сігнату́ры | сігнату́рам | |
сігнату́ру | сігнату́ры | |
сігнату́рай сігнату́раю |
сігнату́рамі | |
сігнату́ры | сігнату́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)