сігматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сігматы́чны сігматы́чная сігматы́чнае сігматы́чныя
Р. сігматы́чнага сігматы́чнай
сігматы́чнае		 сігматы́чнага сігматы́чных
Д. сігматы́чнаму сігматы́чнай сігматы́чнаму сігматы́чным
В. сігматы́чны (неадуш.)
сігматы́чнага (адуш.)		 сігматы́чную сігматы́чнае сігматы́чныя (неадуш.)
сігматы́чных (адуш.)
Т. сігматы́чным сігматы́чнай
сігматы́чнаю		 сігматы́чным сігматы́чнымі
М. сігматы́чным сігматы́чнай сігматы́чным сігматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)