сівучанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. сівучанё́ сівучаня́ты
Р. сівучаня́ці сівучаня́т
Д. сівучаня́ці сівучаня́там
В. сівучанё́ сівучаня́т
Т. сівучанё́м сівучаня́тамі
М. сівучаня́ці сівучаня́тах

Іншыя варыянты: сівучаня́.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)