сіву́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіву́ч сівучы́
Р. сівуча́ сівучо́ў
Д. сівучу́ сівуча́м
В. сівуча́ сівучо́ў
Т. сівучо́м сівуча́мі
М. сівучы́ сівуча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)