сівапітэ́к
‘вымерлы прымат’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сівапітэ́к | сівапітэ́кі | |
| сівапітэ́ка | сівапітэ́каў | |
| сівапітэ́ку | сівапітэ́кам | |
| сівапітэ́ка | сівапітэ́каў | |
| сівапітэ́кам | сівапітэ́камі | |
| сівапітэ́ку | сівапітэ́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)