сібіля́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сібіля́нтны сібіля́нтная сібіля́нтнае сібіля́нтныя
Р. сібіля́нтнага сібіля́нтнай
сібіля́нтнае		 сібіля́нтнага сібіля́нтных
Д. сібіля́нтнаму сібіля́нтнай сібіля́нтнаму сібіля́нтным
В. сібіля́нтны (неадуш.)
сібіля́нтнага (адуш.)		 сібіля́нтную сібіля́нтнае сібіля́нтныя (неадуш.)
сібіля́нтных (адуш.)
Т. сібіля́нтным сібіля́нтнай
сібіля́нтнаю		 сібіля́нтным сібіля́нтнымі
М. сібіля́нтным сібіля́нтнай сібіля́нтным сібіля́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)