сібары́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сібары́тка сібары́ткі
Р. сібары́ткі сібары́так
Д. сібары́тцы сібары́ткам
В. сібары́тку сібары́так
Т. сібары́ткай
сібары́ткаю		 сібары́ткамі
М. сібары́тцы сібары́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)