сібары́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сібары́т сібары́ты
Р. сібары́та сібары́таў
Д. сібары́ту сібары́там
В. сібары́та сібары́таў
Т. сібары́там сібары́тамі
М. сібары́це сібары́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)