сяўру́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяўру́га сяўру́гі
Р. сяўру́гі сяўру́г
Д. сяўру́зе сяўру́гам
В. сяўру́гу сяўру́г
Т. сяўру́гай
сяўру́гаю		 сяўру́гамі
М. сяўру́зе сяўру́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)