сячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сячэ́нне | сячэ́нні | |
сячэ́ння | сячэ́нняў | |
сячэ́нню | сячэ́нням | |
сячэ́нне | сячэ́нні | |
сячэ́ннем | сячэ́ннямі | |
сячэ́нні | сячэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)